vrijdag 30 december 2011

Een klein stukje, maar ondertussen...

Vandaag het toilet aangepakt. Tenminste, het randje-waar-je-spulletjes-kan-verzamelen. Wc-rollen bijvoorbeeld. Je weet nooit wanneer die nog eens van pas zouden kunnen komen.
Toch heb ik ze bij het oud papier gedaan vandaag. Alle 25 (!!!)

Best kaal, zonder al die rolletjes... Gelukkig kwam ik gisteren op mijn nachtkastje een "zeepbloem" tegen, dus die staat nu leuk te doen op het toilet.


Verder zit ik nu nog met een boze Jongste Dochter, want die had allerlei wilde plannen met de rolletjes. Knutselplannen. Gelukkig heeft ze nog een tas vol in haar kast liggen. Er wordt ten slotte niet zomaar wat weggegooid hier in huis ;-)

Dit was voor één dag misschien maar een klein opruimdingetje, maar dat is voornamelijk omdat ik mijn krachten spaar. Ik heb me gestort op mijn tafeltje naast de bank. Dat is niet meer zichtbaar namelijk. En je kan er ook niet meer langs om bij de bank te komen. Dat is bij deze gebombardeerd (zo ziet het er overigens ook uit...) tot Meerdaags Project.
Komt 'ie:

Slik.

donderdag 29 december 2011

Uitgeslapen

Vandaag kreeg ik weer eens ouderwets de kans om uit te slapen. Dochters zijn weer aan elkaar gewend (het geruzie is altijd vaste prik aan het begin van vakanties...) en kunnen redelijk leuk samen spelen.
Manlief kwam om een uur of 10 een beker thee boven brengen.
Daar was niet veel plek voor op mijn nachtkastje...


Tijd voor wat uitgeslapen actie! Binnen een paar minuten was dit het resultaat:


In de tussentijd heb ik ook nog de tijd genomen om die beker thee leeg te drinken :-)

Oja, voor je je afvraagt wat ik voor rare boeken lees voor het slapen gaan: uit Dolfje Weerwolfje lees ik jongste Dochter voor!

En daar gaan we weer...

Lang leve de vakantie, vandaag was het turbo-opruim-dag!
Oudste Dochter ruimde met haar vader haar hele kamer op (en dat ging zo snel, dat daar geen foto's van zijn...) en ik ging met Jongste Dochter aan de slag op haar kamer. Da's wel een meerdaags project aan het worden, want er mag natuurlijk niks weg.
Eerst het bureau maar eens proberen terug te vinden

Maar jawel, na enig graafwerk kwam dit onder de berg troep vandaan:
Tadaaa!

We hadden de smaak te pakken, en gingen meteen door met de boeken-/elastiekjes-/kettingen-/diademen-/frutseltjeskast.
Die zag er zo uit
En na een hoop sorteer- en (stiekum) weggooiwerk ziet 'ie er nu zo uit

De rest van de kamer volgt later deze vakantie. Waarschijnlijk als Dochters zijn logeren...

vrijdag 23 december 2011

Koelkast

Tja, ik zal er voor de kerst toch echt aan moeten geloven. De Koelkast. Het afvoergaatje (heeft dat ding trouwens een naam?) aan de achterkant zit al een tijd verstopt, waardoor er water onder de groentelades blijft staan.
Een normaal mens maakt 'm dan schoon, ik ga alleen maar proberen de groentelades steeds voorzichtiger open en dicht te schuiven, zodat het water niet over het randje klotst...
Maar als ik straks sta te bakken en braden zou ik het fijn vinden als ik, met een hand roerend in de potten en pannen, met de ander even snel iets uit de groentela kan trekken. Zonder daarna de vloer te moeten dweilen.
Dus, geen getreuzel, hier komt 'ie!!
Koelkast zoals 'ie was:


En hier de koelkast, klaar voor de kerst


Ook dit keer neem ik me weer voor om kliekjes voortaan wél op te eten. Waarschijnlijk is het herkenbaar: restjes worden in bakjes gestopt om "later" opgegeten te worden, maar alles wat we ermee doen, is ze een paar weken later, groen uitgeslagen, alsnog in de groene bak deponeren...
Wéér een goed voornemen dus!

donderdag 22 december 2011

De eerst hindernis

De printer. En met de printer het hoekje van het aanrechtblad waar hij staat. Nou zijn hier in huis alle horizontale vlakken, hoe klein ook, nooit langer dan een halve dag zichtbaar, maar dit hoekje slaat alles.

Tekeningen, knutselwerkjes, snoeptrommeltjes, lege inktcartridges... Veel uitgezocht, weggegooid, in kasten gestopt (oké, die zijn later aan de beurt) en zelfs opgegeten. Stofdoek en een sopje erlangs en tadaaa:


Da's toch iets om blij van te worden :-)

Daar gaat 'ie dan!

Geïnspireerd door verschillende andere opruimblogs, start ik hier met mijn eigen strijd. Want dat is het. Een gevecht. Als je even je aandacht laat verslappen, word je overmeesterd door de troep. Het verschanst zich achter deurtjes en in laatjes, of ligt heel brutaal gewoon languit in het zicht...
Het gaat een eigen leven leiden, en neemt mij daarin mee. Maar nu is het klaar, ik ben tenslotte de baas hier in huis!
Ik hoop dat dit weblog mijn strijdmakker wordt, mijn steun en toeverlaat, mijn stok achter de deur.

Ten aanval!!